Dzisiejszym postem chcę opowiedzieć po krótce o etymologii Artepeutycznych ARTE: gdyż moje podejście zakłada proces twórczy. Mój i osoby, która do mnie przychodzi ze swoją historią. Ważny jest dla mnie w rysunku cel, muszę mieć powód dla którego mam coś stworzyć i tutaj pojawiacie się Wy ze swoimi doświadczeniami, poszukiwaniami, swoją perspektywą. Jesteście materiałem, inspiracją, matrycą. Łączy się to z moją spostrzegawczością, wyobraźnią oraz dłonią i mamy proces idealny. Ostatnio usłyszałam „Gabi ty jesteś trochę jak taki otwarty kanał do którego można wlewać a Ty to przetwarzasz i wypluwasz ludziom na ciała”. Rzeczywiście tak to trochę wyglada. Ja z kolei śmieję się, że zajmuję się tak naprawdę szyfrowaniem wizualnym. Wzbraniam się przed dosłownym przedstawieniem rzeczy w oczywistej, figuratywnej formie. Porównałabym to do tworzenia zagadek na skórach, ale takich, które są czytelne dla ich posiadaczy. PEUTYCZNE: tak, chcę żeby moje tatuaże były terapeutyczne, to znaczy pomagały. Tak jak rozmowa z terapeutą ma na celu poprowadzenie nas w kierunku zdrowia psychicznego, tak samo ja wierzę, że tatuaże, które tworzę zawsze zawierają w sobie pewną treść, która ma Ci towarzyszyć i przypominać o tym co jest dla Ciebie istotne, czego potrzebujesz, co kochasz, o czym chcesz pamiętać, dokąd zmierzasz itp. Oczywiście to tylko przykłady bo możesz mi opowiedzieć o czym tylko chcesz. Na Artepeutycznym tatuażu nie mam tematów o których nie rozmawiam, nie mam limitu czasu. Staram się natomiast stworzyć swobodną i otwartą przestrzeń do wymiany myśli-sztuki. Piękne zdjęcie zrobiła Zuzia @1835__z / @zuzja_ Dziękuję ❤️